BoRa
Administrator
پيغامبر
Allah’tan vahiy yoluyla aldığı bilgileri ve emirleri tebliğ etmek, muhataplarını hak dine çağırmakla görevlendirilen yüksek vasıflı kimse.
PeYGaMßeRLe iLiŞKiLi MaDDeLeR.!
NÜBÜVVET
Allah ile insanlar arasında dünya ve âhiretle ilgili ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla yapılan elçilik görevi.
Bİ‘SET
Genel olarak peygamberlikle görevlendirme, özel olarak da Hz. Muhammed’in peygamberlikle görevlendirilmesi anlamına gelen bir terim.
VAHİY
Allah’ın dilediği emir, hüküm ve bilgileri peygamberine bildirmesi anlamında terim.
MÛCİZE
Peygamber olduğunu ileri süren kimsenin elinde doğruluğunu kanıtlamak için Allah tarafından yaratılan hârikulâde olay.
ÜLÜ’l-AZM
Kur’ân-ı Kerîm’de bazı peygamberler için kullanılan bir tabir.
ÜMMET
Bir peygamberin tebliğ ettiği dine inanan veya o dine muhatap olanların meydana getirdiği topluluk anlamında terim.
KISAS-ı ENBİYÂ
Peygamberlerin hayat hikâyelerini ve tebliğ faaliyetlerini anlatan eserlerin genel adı.
İSMET
Peygamberlerin günahtan korunmuş olduğunu ifade eden terim.
İSMETÜ’l-ENBİYÂ
Peygamberlerin günah işlemekten korunmuş olduklarını kanıtlamak amacıyla yazılan eserlerin ortak adı.
SALÂTÜSELÂM
Hz. Peygamber’in mânevî şahsiyetini selâmlama anlamında bir tabir.
CEBRÂİL
İlâhî emirleri meleklere ve peygamberlere ulaştıran vahiy meleği.
HATM-i NÜBÜVVET
Hz. Muhammed’in gelişiyle nübüvvetin sona erdiğini ifade eden bir tabir.
FETRET
İki peygamber arasında hak dine davetin kesintiye uğradığı dönem.
Allah’tan vahiy yoluyla aldığı bilgileri ve emirleri tebliğ etmek, muhataplarını hak dine çağırmakla görevlendirilen yüksek vasıflı kimse.
PeYGaMßeRLe iLiŞKiLi MaDDeLeR.!
NÜBÜVVET
Allah ile insanlar arasında dünya ve âhiretle ilgili ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla yapılan elçilik görevi.
Bİ‘SET
Genel olarak peygamberlikle görevlendirme, özel olarak da Hz. Muhammed’in peygamberlikle görevlendirilmesi anlamına gelen bir terim.
VAHİY
Allah’ın dilediği emir, hüküm ve bilgileri peygamberine bildirmesi anlamında terim.
MÛCİZE
Peygamber olduğunu ileri süren kimsenin elinde doğruluğunu kanıtlamak için Allah tarafından yaratılan hârikulâde olay.
ÜLÜ’l-AZM
Kur’ân-ı Kerîm’de bazı peygamberler için kullanılan bir tabir.
ÜMMET
Bir peygamberin tebliğ ettiği dine inanan veya o dine muhatap olanların meydana getirdiği topluluk anlamında terim.
KISAS-ı ENBİYÂ
Peygamberlerin hayat hikâyelerini ve tebliğ faaliyetlerini anlatan eserlerin genel adı.
İSMET
Peygamberlerin günahtan korunmuş olduğunu ifade eden terim.
İSMETÜ’l-ENBİYÂ
Peygamberlerin günah işlemekten korunmuş olduklarını kanıtlamak amacıyla yazılan eserlerin ortak adı.
SALÂTÜSELÂM
Hz. Peygamber’in mânevî şahsiyetini selâmlama anlamında bir tabir.
CEBRÂİL
İlâhî emirleri meleklere ve peygamberlere ulaştıran vahiy meleği.
HATM-i NÜBÜVVET
Hz. Muhammed’in gelişiyle nübüvvetin sona erdiğini ifade eden bir tabir.
FETRET
İki peygamber arasında hak dine davetin kesintiye uğradığı dönem.